Ciekawe szczegóły

Wyrazy zbudowane wyłącznie ze spółgłosek

Cechą charakterystyczną dla języka słowackiego są sylabiczne l, r oraz ich długie ekwiwalenty, ĺ i ŕ. W takich sylabach wydaje się zatem brakować „normalnych” samogłosek, co może prowadzić do ciekawych słów. Jednakże są one łatwe do wymówienia przez rodzimych użytkowników.

Wyraz štvrť (ćwierć) jest szczególnie przydatny, ponieważ może być używany w wyrazach złożonych. Niektóre z najdłuższych poświadczonych słów (z korpusu) to štvrťstoročie (ćwierćwiecze), štvrťstrana (ćwierć strony) i štvrťhrsť (ćwierć garści).

Ponieważ czasowniki w trybie rozkazującym niekiedy posiadają tylko rdzeń, istnieje kilka form rozkazujących zawierających tylko spółgłoski:

Istnieje tradycyjne zdanie ilustrujące sylabiczne ‘r’ (takie samo jak w czeskim):

Można je jednak wydłużyć poprzez prefiks czasownikowy oraz zmianę ostatniego wyrazu z użyciem wyrazu złożonego zawierającego štvrť:

A także z realnym czasownikiem w trybie rozkazującym (vrč) w zwrocie bezpośrednim:

Można nawet pobawić się trochę ze słowami złożonymi i utworzyć następujące wyrazy (niepoświadczone):

Wyrazy trudne do wymówienia

Historia

Dialekty

Bliskość języków słowackiego i czeskiego jest faktem dobrze znanym. Ich wzajemna zrozumiałość jest podobna, jak w przypadku włoskiego i neapolitańskiego, portugalskiego i galicyjskiego, norweskiego i szwedzkiego oraz podobnych bliskich sobie języków. Dystans jest być może większy niż w przypadku serbskiego i chorwackiego czy brytyjskiej i amerykańskiej odmiany angielskiego, jednak jest on mniejszy niż w przypadku par niemiecki – niderlandzki czy rosyjski – ukraiński. Innym językiem bliskim słowackiemu jest język polski, jednak w tym przypadku różnice są większe, a wzajemna zrozumiałość jest ograniczona.

Istnieje kontinuum dialektalne pomiędzy językiem czeskim a dialektami wschodniosłowackimi z dialektami przejściowymi w kierunku rusińskiego (łemkowski) i polskiego (góralski). W ten sposób dialekty języków zachodnio- i wschodniosłowiańskich są połączone łańcuchem zrozumiałości i mogą być klasyfikowane jako część północnosłowiańskiego kontinuum dialektalnego. Hipotetyczny podróżnik rozpoczynający swą wędrówkę w najbardziej wysuniętym na zachód czeskim mieście Aš i zatrzymujący się w każdej kolejnej wiosce zauważy, że lokalne dialekty różnią się nieznacznie między sobą, ale pozostają bliskie sobie. W ten sposób podróżnik ten może przybyć do Władywostoku, nie znajdując jasnej granicy językowej na szlaku swojej wędrówki – jednak języki na skrajnych terytoriach (zachodnich i wschodnich) będą się bardzo różniły między sobą.

Linki