Enkonduko

Laŭ datumoj de la Eŭropa Komisiono la rusan parolas 6 % de la loĝantoj de EU (ĉirkaŭ 30 milionoj). Ĝi estas la sepe plej uzata lingvo en EU kaj oke en la mondo.

Gramatiko

Rusaj verboj estas dividitaj al du kategorioj nomitaj aspektoj, depende de tio, ĉu ili signifas daŭran procezon (neperfektivaj verboj) aŭ finitan agon (perfektivaj verboj). Neperfektivaj verboj havas tri tempojn (pasintan, nunan kaj estontan), dum perfektivaj havas nur pasintan kaj estontan tempojn, sed ne havas nunan tempon.

Estas 6 kazoj en la rusa. Ili estas montrataj per finaĵoj kaj indikas la rolon, kiun ludas substantivo en frazo kaj respondas demandojn de la tipo “kiu”, “kiun”. Substantivoj kaj substantivecaj vortoj estas grupigitaj al deklinaciaj paradigmoj laŭ la uzataj finaĵoj.

La rusa lingvo estas tre riĉa. Diversaj variaĵoj (aŭ lingvoniveloj) estas uzataj. Ekzemple, en negoca letero aŭ oficiala dokumento oni uzas vortojn kaj konstruojn, kiujn oni malverŝajne uzus en ĉiutaga vivo (eĉ en tre serioza konversacio). Necesas kulturi altan lingvan konscion por kapabli elekti la taŭgajn vortojn. Edukiteco, vivmaniero kaj ofte la maniero, laŭ kiu ili volas esti vidataj kaj akceptataj de aliuloj, influas la lingvajn elektojn de homoj.

Rusoj havas tri nomojn: personan, patran kaj familian.

Patronomoj estas faritaj el la persona nomo de la patro:

La persona nomo kaj patronomo (Иван Владимирович, Анна Ильиничена) estas uzataj alparolante superulojn, pliaĝulojn kaj en formalaj situacioj.

Alparoli homojn per ilia familia nomo ne estas tre ofta, oni kutime faras tion en tre formalaj situacioj. Instruistoj en lernejoj ofte alparolas lernantojn per familia nomo: “Сидоров, иди к доске!” (Sidorov, idi k doske! – “Sidorov, iru al la tabulo!”). Ĉefe la plej malsaĝajn: Сергеев, опять ты не сделал домашнее задание! (Sergejev, opjat’ ty ne sdelal domaŝneje zadanie! – “Sergejev, vi denove ne faris viajn hejmtaskojn!”).

Preskaŭ ĉiuj personaj nomoj en la rusa havas deminutivajn formojn:

Ĝenerale, oni nomas infanojn per iliaj deminutivaj formoj: Сереженька [Serjoĵen’ka] (deminutivo de {sound2], [Serguei]), Ирочка [Iroĉka] (deminutivo de Ирина, [Irina]). Oni kutime uzas ilian plenan nomon, kiam ili faris ion malbonan.

Patronomoj ne estas popularaj ekster Rusio. Rusoj vivantaj en eksterlando ofte preferas, kiam oni nomas ilin per deminutiva formo de ilia nomo, ekzemple Дима [Dima] anstataŭ Дмитрий [Dmitrij], Надя [Nadja] anstataŭ Надежда [Nadeĵda].